Bu makalemizde çok sorulardan biri olan Beraat kararı hangi hallerde verilir sorusuna değineceğiz. Cmk 223/2 beraat kararı nedir ,  hangi hallerde cmk 223/2 beraat kararı verilir inceleyeceğiz.

Cmk 223/2 Beraat Kararı Hangi Hallerde Verilir ?

CMK 223/2. Maddesinde beraat kararının;

1. Yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması

2. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması,

3. Yüklenen suç açısından failin kast ve taksinin bulunmaması,

4. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen, olayda bir hukuka uygunluk nedeninin bulunması,

5. Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması

Hallerinde verileceği hükme bağlanmıştır. Bu halleri detaylı bir şekilde inceleyecek olursak:

1. Yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması

Yapılan yargılama sonucu sanığın üzerine atılı veya gerçekleştirdiği eylemin, TCK veya ceza hükmü taşıyan özel yasalarda, cezasının ağırlaştırılmış müebbet, müebbet hapis, hapis veya adli para cezası olarak öngörülmek sureti ile suç haline getirilmiş bir eylem niteliğinde değil ise, CMK nın 223/2 bendi uyarınca sanığın beraatine karar verilir. Yine sanığın üzerine atılı suçun yasal öğelerinin oluşmaması halinde de sanığın beraatine karar verilir. Sanık hakkında kamu davası açıldığı anda suç olup da, daha sonradan kanunun değişmesi vs sebeple bu eylem suç olmaktan çıkarılırsa bu bent uyarınca beraat kararı verilmesi gerekir.

İlginizi çekebilir :

2. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması,

Yapılan yargılama sonucunda suç olan bir eylemin gerçekleştiği ancak bu eylemi sanığın yapmadığı yahut başka kimse veya kişilerin gerçekleştirdiği, sanığın bu eylemi gerçekleştirmesinin imkansız olduğu hallerde de bu madde hükmünce beraat kararı verilmesi gerekir.

Örneğin cinsel istismarla yargılanan bir kişi, suç tarihi olan olay da şehir dışında yahut ülke dışında ise o kişinin o suçu işlemesinin imkansız olduğundan bahisle bu madde uyarınca beraat kararı verilmesi gerekir.

3. Yüklenen suç açısından failin kast ve taksinin bulunmaması,

Yapılan yargılama sonunda sanığın eylemini kasıtlı gerçekleştirmediği ve bu suçun taksirle işlenen halinin de cezalandırılmadığında beraat kararı verilir. Bununla birlikte suçun taksirle işlenmesinin de cezalandırıldığı ancak sanığın olayda taksir düzeyinde dahi kusurunun olmadığı kesinleştiğinde de beraat kararı verilmesi gerekir.

4. Yüklenen suçun sanık tarafından işlenmesine rağmen, olayda bir hukuka uygunluk nedeninin bulunması,

Bu durumda sanık suçu işlemiştir. Üzerine atılı bu eylemi gerçekleştirdiği hususunda bir tereddüt yoktur ancak TCK’nun 24 vd. maddelerinde düzenlenen bir hukuka uygunluk hali vardır. Bu durumda da suçun hukuka aykırılık unsuru ortadan kalkacağından sanığa beraat kararı verilecektir. TCK’da düzenlenen ve bu madde kapsamında uygulanacak hukuka uygunluk sebepleri şunlardır.

• Görevin ifası

• Meşru müdafaa

• Hakkın kullanılması

• İlgilinin rızası

5. Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması

Burada anlatılmak istenen şudur, burada suçun bir şekilde işlendiği belirlenmiştir ancak bunu sanığın işlediği kesinleşememiştir. Bu durumlarda önceki kanun döneminde delil yetersizliğinden beraat kararı verilirken artık bu hususta beraat kararının gerekçesi yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması olacaktır.

Ceza davaları ile ilgili diğer yazılarımıza Blog sayfamızda ulaşabilirsiniz.